برید (مفردات‌نهج‌البلاغه)برید (به فتح باء و کسر راء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای قاصد، نامه‌بر و فرستاده می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه، در مورد شهادت یارن خود در نبرد صفین استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبَرِید (به فتح باء و کسر راء) به معنای قاصد، نامه‌بر و فرستاده آمده است. ۲ - کاربردهاامام (علیه‌السلام) درباره شهادت یارانش در صفّین فرموده است: «این عمار و این ابن التیّهان و این ذو الشهادتین و این نظرائهم من اخوانهم الذین تعاقدوا علی المنیة و ابرد بروسهم الی الفجرة؛ کجاست عمّار یاسر، کجاست ابوهیثم مالک بن تیهّان و کجاست خزیمه ذو الشهادتین و کجا هستند امثال آن‌ها از برادرانشان که بر کشته شدن در راه خدا هم پیمان شدند و سرهایشان با «برید» به سوی فاجران شام رفت.» ۳ - تعداد کاربرداین لفظ فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «برید»، ص۱۲۷. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|